6 krótkich, prostych i zabawnych gier retrospektywnych

1. Jako moderator*ka wyjaśniasz każdemu członkowi zespołu zasady: Na tablicy Echometer przed wami znajduje się kilka zdjęć alpaki. Które z nich najlepiej pasuje do ostatniego sprintu? Powody, dla których ktoś wybiera dany obrazek, są stosunkowo mało istotne.
2. Każdy wybiera obrazek, tworząc karteczkę samoprzylepną na tablicy za pomocą podwójnego kliknięcia.
3. Teraz każdy w jednym lub dwóch zdaniach wyjaśnia krótko, dlaczego wybrał dany obrazek. Decyzja nie musi być świadomie "logiczna" - chodzi o uchwycenie nastroju i stworzenie dobrej atmosfery do rozmowy.
4. Dana odprawa członków zespołu nie jest oceniana ani komentowana - oczywiście można się śmiać. Najwyżej zapisuje się coś interesującego, aby wykorzystać to w późniejszej części retrospektywy.
5. Teraz przechodzi się do następnej fazy retrospektywy, czyli "gromadzenia danych" (do artykułu: 5 faz retro to za mało). Alternatywnie możesz (na przykład w narzędziu Echometer) wspólnie przyjrzeć się środkom z ostatniej retrospektywy.

Możecie dobrze zobaczyć podstawową ideę tej gry retrospektywnej na powyższej tablicy online, wraz z kilkoma przykładami:

1. Wyjaśnij procedurę: Wspólnie piszemy zdanie. Problem polega na tym, że każdy pisze tylko 3 słowa i nie wie, co napisze następna osoba: Zdanie zaczyna się od "Czy to nie szalone?"
2. Teraz ustala się kolejność członków zespołu, kto przejmuje jaką część zdania.
3. A potem zaczyna się. Na przykład możesz również zacząć jako moderator: "Czy to nie szalone? W ostatnim sprincie, zwłaszcza na końcu...". Następnie możesz przekazać go następnej osobie. Musi ona teraz spontanicznie wymyślić, jak można kontynuować zdanie.
4. Ważne jest, abyście zapisywali odpowiednią część zdania również na tablicy (np. w Echometer), aby zdanie było później zrozumiałe.
5. Jeśli zdanie na końcu nie ma większego sensu, to nie ma to większego znaczenia: Ważne, że zespół został już aktywowany, każdy coś powiedział, a może nawet ktoś się z tego wszystkiego zaśmiał.

1. Jako moderator*ka wyjaśniasz każdemu członkowi zespołu zasady: Na podstawie emotikonów i powiązanych z nimi pytań każdy członek zespołu analizuje ostatni sprint Scruma.
   1. Zamek: Co było solidne jak skała?
   2. Drewniana chata: Co długo nie przetrwa?
   3. Barak: Co się nie udało?
2. Najlepiej jest najpierw zebrać indywidualne i anonimowe opinie na tablicy (na przykład w Echometer). Możesz użyć timera i ustawić go na przykład na 3 minuty, aby ta część nie trwała zbyt długo. Nawiasem mówiąc: W Echometer ta część, czyli "zbieranie danych", może odbywać się asynchronicznie jeszcze przed retro w formie cyfrowej ankiety.
3. W następnym kroku każdy członek zespołu indywidualnie prezentuje wyniki, a kolejne fazy retrospektywy są kontynuowane: Tematy są omawiane, priorytetyzowane za pomocą głosowania i wyciągane są wnioski (Do artykułu: 5 faz retrospektywy). Narzędzie do retro Echometer może w tym wszystkim pomóc.

1. Wybierasz szereg stwierdzeń dotyczących zachowań, które Twoim zdaniem zespół mógłby poprawić (patrz poniżej, drugi przełącznik). Są to na przykład pytania zadawane w Spotify Health Check.
2. Oczywiście możesz zmodyfikować te pytania i uczynić niektóre z nich bardziej zabawnymi lub kreatywnymi.
3. Każdy określa, w jakim stopniu zgadza się z tymi stwierdzeniami na skali Echometer od 1 do 7.
4. Wyniki są wyświetlane na wykresie. Teraz wszyscy są proszeni o wyjaśnienie wyników:
   "Jak wytłumaczysz największą zgodę ze swojej osobistej perspektywy? I najniższe głosowanie?"
5. Po przejściu przez wszystkie punkty Health Check i omówieniu ich, przechodzisz do typowych 5 faz zwinnej retrospektywy.
6. Wyjaśnienie przemyśleń: Po zakończeniu tej części przez wszystkich, wszyscy po kolei dzielą się swoimi przemyśleniami (i notatkami). Na tym etapie nie ma jeszcze dyskusji.
7. Priorytetyzacja: Każdy członek zespołu ma 3 cyfrowe punkty do głosowania. Teraz umieść punkty tam, gdzie widzisz potrzebę poprawy.
8. Dyskusja: Omów obszary, które otrzymały najwięcej głosów. Czy chcesz zapisać działanie?
9. Działania: Wymień konkretną osobę odpowiedzialną za to działanie. Nie zalecam ustalania więcej niż 3 działań - skup się bardziej na jakości niż na ilości (więcej na ten temat w naszym artykule 7 wskazówek dotyczących dobrych działań).

1. Dostarczamy świetne wyniki! Jesteśmy z tego dumni, a nasi interesariusze są bardzo zadowoleni.
2. Nasz sposób pracy idealnie nam odpowiada.
3. Naprawdę szybko robimy różne rzeczy. Bez czekania, bez opóźnień.
4. Planowanie naszych sprintów zawsze opiera się na osiągnięciu jak największych korzyści dla klienta w danym czasie.

5. Wcześnie dzielimy się również niedokończoną pracą z interesariuszami, aby jak najszybciej uzyskać informacje zwrotne.

6. Każdy członek zespołu programistów wnosi odpowiedni wkład w planowanie sprintów. 
7. Jesteśmy otwarci na konstruktywne opinie i możemy dzięki nim się rozwijać.
8. Odwaga: Cenimy, gdy ktoś wykazuje się odwagą.
9. Szacunek: Wzajemnie szanujemy nasze pomysły, nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy.
10. Zaangażowanie: Każdy członek zespołu dokłada wszelkich starań, aby dotrzymać obietnic.
11. Koncentracja: Nie pozwalamy sobie na rozpraszanie uwagi od realizacji celu sprintu.
12. Otwartość: Jesteśmy otwarci na konstruktywne opinie i możemy dzięki nim się rozwijać.
13. Prowadzimy konstruktywną wymianę wiedzy między nowymi i bardziej doświadczonymi kolegami i koleżankami.

1. Każdy członek zespołu zaznacza miejsce swoich urodzin i inne miejsce (ewentualnie na cyfrowej tablicy, patrz wyżej). 
2. Timebox 5 minut: Następnie członek zespołu wymyśla wyjaśnienie dla obu miejsc, uzasadniając, dlaczego się tam urodził.
   
   Na przykład Julia Rodriguez mogłaby powiedzieć:
   A) Jak wszyscy wiecie, urodziłam się tuż za rogiem, w Nowym Jorku. Dlatego w końcu tu pracuję i odwiedzam moją rodzinę w każdy weekend.
   B) Jak wszyscy wiecie, moje nazwisko brzmi Rodriguez. Pochodzę z Meksyku, gdzie urodziłam się 39 lat temu. Moja rodzina przeprowadziła się do USA krótko po moich urodzinach, ponieważ mój ojciec zaczął tu pracować.
   Obie wersje brzmią logicznie - który fakt jest prawdziwy?
   
   
3. 1 minuta Timebox na osobę: Wyjaśnienie dla obu miejsc jest podawane po kolei. Po tym, jak dana osoba opowie prawdę i kłamstwo, wszyscy w zespole zgadują, które miejsce jest prawdziwym miejscem urodzenia.
4. Na koniec możesz usunąć "kłamstwa" z mapy - i masz piękną mapę miejsc pochodzenia zespołu, którą możesz nawet zapisać na wspólnej stronie zespołu.